Varda Ultra Trail Yarış Raporu

                                                         Varda 27K Yarış Raporu

Nasıl, nereden başlasam bilemediğim bir yarış oldu. Şu raporu hemen yarış bitiminde yazsaydım belki de daha çok olumsuz şey yazabilirdim, ama şimdi fikirlerim değişmeye başladı ve yerini çıkarılacak derslere bıraktı.     Yıllardır bu parkurda koşmayı çok istiyordum, Adanalı dostlar burada koştukça ve paylaşım yaptıkça iç geçiriyordum, hatta kaç defa kendi aramızda Varda’da koşmak için beraber organizasyon yapma teklifinde bulunmuştum. Kısmet bugüneymiş. Öncesinde pandemi, sonrasında depremdi, sakatlıklardı derken yıllardır patika yarışı koşamamıştım. Öncelikle emeği geçen herkese bu güzel yarışı koşu camiasına kazandırdıkları için çok teşekkür ediyorum. O amatör ruh ile hazırlanmış bence eksiksiz bir organizasyondu, umarım koşu takviminde her yıl görürüz. Yarış sabahı yarış kitlerini sorunsuzca aldık, tren ile start alanına gitmek inanılmaz keyifliydi, trende Zeydan Başkan’ın hemen her sporcuyu tebrik edip tokalaşması neresinden baksan kral hareketti. Trenden indikten sonra start alanına yaklaşık 1km koştuk, bizim için iyi ısınma oldu.     Yarışın ilk 9 km si gayet keyifli bir şekilde kimi zaman ufak tırmanışlar,kimi zaman yumuşak inişlerle, muhteşem manzara eşliğinde ne iyi ettik te geldik diyerek geçti. Yani öyle ki gelecek hafta yine yarış olsa yine burada koşarız bile dedik, o sıralarda sevgili Meltem Aydın ile karşılaştık, çok şanslısınız ,böylesine güzel bir parkur var yanı başınızda dedik. 9. km den sonra işin rengi değişmeye başladı,inanılmaz bir tırmanış uzuyordu önümüzde. Daha önce baton taşıyanlar için ne gerek var ki, burada batonları neden kendilerine yük ediyorlar 300-500 m tırmanmak için baton taşınmaz ki demiştik ama bu bölümde keşke batonlarımız olsaydı diye hayıflandık. Öyle böyle değil 3km boyunca kesintisiz bir tırmanış. Bir çok kişi bu bölümde zorlandı, neyse ki rampa tırmanmak konusunda iyiyim ve neredeyse hiç duraklamadan tırmandım. Nereden aklıma geldiyse tırmanış boyunca Maria Callas Madam Butterfly’ı çınladı kulaklarımda,benim için tadına doyulmaz bir bölüm oldu, o vadi boyunca onun sesi yankılandı sanki. Her tırmanışın nasıl olsa bir inişi vardır, orada da keyifle koşarım hayaliyle inişe geçtim ama tırmanış bu inişten çok daha güzeldi. Bırakın koşmayı yürümekte zorlanıyordum. Tırmanırken geçtiğim birçok kişi beni bu bölümde geçti. Ben düşerim, ayağımı burkarım korkusuyla neredeyse 6km boyunca sürekli yürüdüm, bu durum biraz motivasyonumu bozdu. Çok teknik inişler içeren bir bölüm burası ve iyi bir ayakkabı kullanmak gerek, hele hele görece küçük bir ayakkabı ile koşmaya çalışanlar için bu bölüm epey acılı olabilir. Ben Hoka Speedgoat kullandım ve ayakkabı 1,5 numara büyük ve parmak uçlarım bu sebeple ayakkabı burnu ile teması daha az oldu. 20km civarı 2. Cp den sonra asfalt yola çıktık, inişlerde beni geçen herkesi bu bölümde geçtim, tamam bitti bu yarış derken yaklaşık 1,5k lik sevimsiz bir tırmanış daha çıktı karşımıza, tüm yıpranmışlığıma rağmen bu bölümü neredeyse hiç durmadan bitirip madalyamı aldım. Finisher poları ve Zeydan Başkanın ciğer kebabı jesti güzel sürpriz oldu. Tren ile geldiğimiz Varda’dan otobüs ile ayrıldık. Emeği geçen herkese özellikle Adana Running ekibine çok teşekkürler, gerçekten herkesin gelip koşması gereken bir parkur. Çok zorlayıcı bölümleri ile yarış gibi yarış olmuştu. İnişlerde acayip vakit kaybettim bu konuda ki antreman eksikliğim ortaya çıktı. Çıkardığım dersler ve Maria Callas etkisini unutamayacağım bir yarış oldu. Seneye kısmet olursa, daha iyi antremanla aynı parkuru yeniden koşup bu yıl ile kıyaslama yapacağım… Şimdi Mart ayında yapılacak Backyard Ultra hazırlıklarına

başlayacağım…

Mustafa KAYA                                                                   14.11.2023